Του Βασίλη Παζόπουλου

Πράγματα που θεωρούσαμε αυτονόητα στο χρηματοοικονομικό περιβάλλον, φαίνεται πλέον να καταρρέουν. Ακόμα και ακλόνητες σταθερές, όπως η αξία των μετρητών, αλλάζουν ξαφνικά. Ασφάλεια των καταθέσεων σε χώρα της ευρωζώνης στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Όλα είναι θέμα μιας πολιτικής απόφασης ενός Σαββατοκύριακου. Οι καταθέσεις κάτω των 100.000 ευρώ παραμένουν απαραβίαστο όριο για την ώρα, αλλά πλέον πολύ λίγοι το πιστεύουν. Σε αυτούς, σύμφωνα με τα πρόσφατα γκάλοπ, δεν περιλαμβάνονται πια ούτε καν οι ίδιοι οι Γερμανοί.

Ακόμα δεν ξέρουμε αν οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντιδρούν σπασμωδικά, υπό το καθεστώς πανικού ή έχουν κάποιο ευρύτερο σχέδιο – αν και όλοι παίζουν τα ρέστα τους πως ισχύει το πρώτο. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ότι βαδίζουμε σε αχαρτογράφητα νερά, πάνω σε σχεδία. Πρώτη φορά στην ιστορία έχει υπάρξει τόσο ιλιγγιώδες εξωτερικό χρέος στο σύνολο σχεδόν του αναπτυγμένου κόσμου. Μέχρι τώρα μόνο σε μεμονωμένες περιπτώσεις κρατών το είχαμε συναντήσει - και μόνο κάτω υπό ειδικές συνθήκες. Ομως η Ευρωζώνη δεν είναι Αργεντινή...